Mijn eerste blog!
Door: Sanne van Dam
Blijf op de hoogte en volg Sanne
10 Februari 2014 | Nederland, Rijnsaterwoude
Hehe, hierbij dan eindelijk mijn eerste blog. Ruim twee weken geleden is mijn Tanzaniaanse avontuur begonnen. Ik kwam middenin de nacht aan, dus toen wist ik nog totaal niet wat me te wachten stond. Die zondag trad ik voor het eerst buiten het huis om Australia Day met andere vrijwilligers te vieren. En wat maakte het een indruk... Het verkeer vond ik doodeng, ik ben die dag minstens 5x bijna voor m'n sokken gereden. Ze rijden hier dan ook links, dat ben ik natuurlijk niet gewend. We gingen met de dala-dala, een soort bestelbusje dat hier het OV verzorgt. Het was super krap, ik kon geen klap zien, en ik werd alleen maar aangestaard door iedereen. Je kunt dus wel zeggen dat ik last had van de zogenaamde ' cultuurschok', ik was helemaal overdonderd. Als gevolg dacht ik toen: wat doe ik hier? Waarom moest ik nou zou nodig naar Afrika?? Gelukkig verdween dit gevoel toen ik maandag mijn introductie had.
Ik werd maandag dus rondgeleid door Arusha, en ik bezocht mijn project voor het eerst. Hilll Crest was anders dan verwacht, ondanks het filmpje. De mensen die er werken vond ik allemaal gelijk aardig, ik voelde me meteen op m'n gemak. En de kinderen!! Superschattig, ik kreeg meteen al highfives toegeworpen.
De dagen daarna was het allemaal nog heel erg wennen op Hill Crest, maar uiteindelijk had ik toch mijn plek gevonden bij de allerkleinsten van de school, de baby baby's, zoals ze worden genoemd. Daar ondersteun ik de leerkracht, een 20- jarige Tanzaniaanse vrouw. Ook al is haar Engels niet super, ik kan het goed met haar vinden. Intussen ken ik alle namen van de kinderen, en (bijna) alle bijbehorende koppies. Elke ochtend gaan we om 10 uur met de kinderen buitenspelen, en dan om 10:30 hebben we theepauze met alle vrijwilligers. Ik geef trouwens zelf niet echt les, maar dat lijkt me ook niet zo'n goed idee. De kinderen luisteren voor geen meter naar me! Maar dat komt grotendeels doordat ze weten dat ik ze niet sla of knijp, en dat doet Judith (de leerkracht) wel...
De cultuurschok heeft trouwens nog wel een paar dagen geduurd, en nog steeds vind ik het best wel eng om alleen de straat op te gaan. Maarja, je bent hier dan ook wel een wandelende attractie voor de mensen. Overal waar je komt hoor je ' mzungu' wat 'blanke' betekent, maar dit is niet discriminerende bedoeld. Soms komen er kinderen op me afgerend die me knuffelen, en overal zegt iedereen gedag tegen me. Het is meestal heel aardig bedoeld, en ik vind het meestal ook niet erg, maar ik voel me op straat ZO bekeken. Stel dat je op straat struikelt: het eerste wat je doet, is kijken of iemand het heeft gezien. In Nederland kun je vaak met een gerust hart vaststellen dat (bijna) niemand het heeft gezien, hier heeft de hele (volle) straat het zien gebeuren.
Na twee weken ben ik nu wel een beetje gewend, en ik heb een beetje een routine te pakken gekregen. Donderdag ga ik voor 5 dagen naar Zanzibar! Daar heb ik heeeel veel zin in, even weg uit de drukte van Arusha, naar een ander oord
Hopelijk krijg ik nog wat vaker de kans om een blog te schrijven, maar ik beloof niets, want ik moet best ver reizen (met die stomme dala-dala)voor een wifiverbinding. Heeeeel veel groetjes uit het snikhete Tanzania!
xxxxxxx
Ik werd maandag dus rondgeleid door Arusha, en ik bezocht mijn project voor het eerst. Hilll Crest was anders dan verwacht, ondanks het filmpje. De mensen die er werken vond ik allemaal gelijk aardig, ik voelde me meteen op m'n gemak. En de kinderen!! Superschattig, ik kreeg meteen al highfives toegeworpen.
De dagen daarna was het allemaal nog heel erg wennen op Hill Crest, maar uiteindelijk had ik toch mijn plek gevonden bij de allerkleinsten van de school, de baby baby's, zoals ze worden genoemd. Daar ondersteun ik de leerkracht, een 20- jarige Tanzaniaanse vrouw. Ook al is haar Engels niet super, ik kan het goed met haar vinden. Intussen ken ik alle namen van de kinderen, en (bijna) alle bijbehorende koppies. Elke ochtend gaan we om 10 uur met de kinderen buitenspelen, en dan om 10:30 hebben we theepauze met alle vrijwilligers. Ik geef trouwens zelf niet echt les, maar dat lijkt me ook niet zo'n goed idee. De kinderen luisteren voor geen meter naar me! Maar dat komt grotendeels doordat ze weten dat ik ze niet sla of knijp, en dat doet Judith (de leerkracht) wel...
De cultuurschok heeft trouwens nog wel een paar dagen geduurd, en nog steeds vind ik het best wel eng om alleen de straat op te gaan. Maarja, je bent hier dan ook wel een wandelende attractie voor de mensen. Overal waar je komt hoor je ' mzungu' wat 'blanke' betekent, maar dit is niet discriminerende bedoeld. Soms komen er kinderen op me afgerend die me knuffelen, en overal zegt iedereen gedag tegen me. Het is meestal heel aardig bedoeld, en ik vind het meestal ook niet erg, maar ik voel me op straat ZO bekeken. Stel dat je op straat struikelt: het eerste wat je doet, is kijken of iemand het heeft gezien. In Nederland kun je vaak met een gerust hart vaststellen dat (bijna) niemand het heeft gezien, hier heeft de hele (volle) straat het zien gebeuren.
Na twee weken ben ik nu wel een beetje gewend, en ik heb een beetje een routine te pakken gekregen. Donderdag ga ik voor 5 dagen naar Zanzibar! Daar heb ik heeeel veel zin in, even weg uit de drukte van Arusha, naar een ander oord
Hopelijk krijg ik nog wat vaker de kans om een blog te schrijven, maar ik beloof niets, want ik moet best ver reizen (met die stomme dala-dala)voor een wifiverbinding. Heeeeel veel groetjes uit het snikhete Tanzania!
xxxxxxx
-
10 Februari 2014 - 22:31
Helmy:
Heeeee Sanne!
Echt superleuk om je blog te lezen!! Heel veel succes in Hill Crest en onwijs veel plezier in Zanzibar! :D
xxx helmy -
10 Februari 2014 - 23:15
Suzanne:
Hi Sanne,
Ik hoop dat je gelegenheid krijgt om je blog bij te werken, dan kunnen we goed op de hoogte blijven. Via de mail van je moeder had ik al het e.e.a. vernomen hoe het met je is.
Ontzettend veel plezier en geniet ervan!
Suzanne -
11 Februari 2014 - 05:51
Thea:
Wat leuk Sanne om eindelijk iets te lezen.
Kan me voorstellen dat het een cultuurschok voor je was.
Vind het nog steeds heel stoer en dapper dat je daar bent.
Heel veel leerplezier daar nog en kijk uit naar je terugkomst.
Liefs Thea. -
15 Februari 2014 - 13:11
Corinna:
Hoi Sanne,
Heel leuk om je blog te lezen en fijn dat je het naar je zin hebt. We wachtten al met smart op een berichtje van jou, gelukkig hadden we van het thuisfront gehoord dat je goed was aangekomen. Wel even wennen allemaal in die compleet andere wereld, maar wat een avonturen beleef jij in Tanzania, geweldig toch. Ik hoop deze week iets te kunnen lezen over je trip naar Zanzibar. Nog heel veel plezier en we zijn benieuwd naar je verhalen als je weer thuis komt.
Groeten,
Corinna -
16 Februari 2014 - 10:42
Kayleigh:
Echt super leuk om allemaal te lezen! Ik ben blij dat je het naar je zin hebt :) -
26 Februari 2014 - 12:29
Corry En Kees Van Schagen:
Hallo Sanne,
Je moeder heeft ons getipt over het bestaan van je blog. Erg leuk om op deze manier je ervaringen te vernemen. We zien graag een vervolg.
We vinden het erg goed van je dat je dit onderneemt!
Groetjes en veel succes met je missie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
